Terapeuta pedagogiczny

Terapeuta pedagogiczny

Terapia pedagogiczna to jedna z form pracy z uczniem ze specyficznymi trudnościami, jest dostosowana do możliwości i potrzeb dziecka, które zostało poddane diagnozie w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dotyczy ona ćwiczeń rozwijających funkcje motoryczne jak
i poznawcze.

Etapy terapii pedagogicznej:

• budowanie motywacji dziecka do udziału w zajęciach oraz nawiązanie pozytywnych relacji miedzy uczniem a prowadzącym,
• organizacja ćwiczeń rozwijających funkcje percepcyjno-motoryczne( percepcja wzrokowa i słuchowa, orientacja przestrzenna , sprawność manualna),
• ćwiczenia dotyczące nauki czytania i pisania,
• doskonalenie umiejętności czytania i pisania.

Mówiąc o terapii pedagogicznej , mamy na myśli działania korekcyjno-kompensacyjne. Tu nauczyciel podejmuje usprawnianie zaburzonych funkcji, a z drugiej strony wskazuje dziecku ćwiczenia i aktywności, których celem jest wspieranie umiejętności dobrze rozwiniętych po to, aby stały się wsparciem dla funkcji zaburzonych.

Im wczesnej podejmiemy działania w tym zakresie , tym większa szansa na to ,że pomożemy dziecku uporać się z jego trudnościami. Pierwsze czynności diagnostyczne powinny się odbyć na etapie przedszkola. Dzięki rzetelnie prowadzonej terapii na terenie placówki oraz wspomaganie rozwoju dziecka w środowisku rodzinnym będą miały efektywne przełożenie na przygotowanie dziecka do podjęcia nauki w szkole.

Jacy uczniowie powinni zostać objęci tą właśnie formą terapii:

• przejawiający nieharmonijny rozwój,
• przedszkolni i wczesnoszkolni , u których zdiagnozowano ryzyko dysleksji,
• z trudnościami w zakresie koncentracji, uwagi i pamięci,
• z zaburzeniami integracji sensorycznej,
• ze specyficznymi trudnościami w nauce,
• mających obniżony poziom umiejętności grafomotorycznych i manualnych,
• przejawiających trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej, z opóźnionym rozwojem psychoruchowym,
• z problemami dotyczącymi lateralizacji,
• z nadpobudliwością psychoruchową.

Ogólne zasady postepowania w terapii:

• stymulować rozwój umysłowy, emocjonalny, fizyczny i społecznych uczniów obciążonych deficytami i dysharmonią rozwojową,
• cele terapii są uzależnione od indywidualnych potrzeb i możliwości,
• muszą być zbliżone do zaleceń zwartych w diagnozie poradni psychologiczno-pedagogicznej,
• terapia powinna być prowadzona systematycznie ,
• należy stopniować trudności związane z opanowaniem różnych umiejętności,
• zajęcia powinny odbywać się indywidualnie , albo w małych grupach (od 2-5 osób),
• eliminowanie niekorzystnych efektów niepowodzeń szkolnych, zwłaszcza w zakresie sfery społeczno- emocjonalnej.

Warunki efektywnej terapii:

Trafnie i rzetelnie przeprowadzona diagnoza w oparciu o dokładny wywiad z rodzicami zawierający informacje w aspekcie:

• społecznym (czyli jak wygląda środowisko szkolne i rodzinne),
• medycznym (stan zdrowia i ogólny rozwój fizyczny),
• psychologicznym (dotyczy funkcji intelektualnych, osobowości dziecka, stanu psychicznego),
• pedagogicznym ( ocena poziomu opanowania wiadomości szkolnych),
• rozwoju procesów integracji sensorycznej (zmysły i przetwarzanie bodźców).

Ważne jest również stworzenie na zajęciach odpowiedniej atmosfery (życzliwej i bezpiecznej), oraz regularne przekazywanie informacji o postępach dziecka jego opiekunom. Taka współpraca z rodzicami jest niezbędna. Nauczyciel powinien pokazać w jaki sposób rodzic ma współuczestniczyć w terapii i jak je wspierać (motywować, chwalić za poczynione postępy, wysiłek oraz pracę). Rodzic odpowiada również za to by dziecko systematycznie uczęszczało na zajęcia terapeutyczne i zawsze było na nie przygotowane.

Najpopularniejsze metody wykorzystywane w terapii

• metoda malowania dziesięcioma palcami,
• metoda rozwijającego W. Sherborne,
• kinezjologia edukacyjna P. Dennisona,
• Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz,
• system percepcyjno-motoryczny N.C. Kepharta,
• ekspresja ruchowa C. Orffa,
• gimnastyka rytmiczna A.M. Kniessów,
• integracja sensoryczna,
• techniki relaksacyjne,
• arteterapia, dogoterapia, biblioterapia, muzykoterapii, choreoterapia

Pamiętajmy najważniejsze czynności terapeuty to:

• dokładna analiza dokumentacji,
• przeprowadzenie diagnozy umiejętności dziecka, które będą ćwiczone na zajęciach,
• dostarczenie dziecku materiałów do pracy w domu,
• informowanie rodziców o postępach dziecka, rodzaju jego pracy oraz umiejętnościach , które należy rozwijać,
• prowadzenie niezbędnej dokumentacji,
• wykonanie ewaluacji prowadzonych przez siebie działań,
• mobilizowanie dziecka do dalszej pracy.